Πρόκλου και Ιλαρίου, Βερονίκης της αιμορροούσης

Οι Άγιοι μάρτυρες Πρόκλος και Ιλάριος.

Οι Άγιοι μάρτυρες Πρόκλος και Ιλάριος, έζησαν την εποχή του αυτοκράτορα των Ρωμαίων Τραϊνου και του ηγεμόνα Μαξίμου. Πρώτος συνελήφθη ο Άγιος Πρόκλος και αφού διακήρυξε την πίστη του στον Θεό ενώπιον του αυτοκράτορα, οδηγήθηκε στον ηγεμόνα να υποβληθεί σε βασανιστήρια. Πρώτα λοιπόν του έκαψαν την κοιλιά με αναμμένους δαυλούς, στην συνέχεια του ξέσκισαν όλο το σώμα με σιδερένια νύχια, έπειτα τον κρέμασαν και τέλος πάρθηκε η απόφαση να θανατωθεί με τόξα. Καθ' οδόν λοιπόν προς τον τόπο του μαρτυρίου, ο Άγιος συνάντησε τον ανιψιό του Ιλάριο, ο οποίος χαιρέτησε τον θείο του. Γι' αυτό τον Λόγο συνελήφθη. Έτσι αφού θανατώθηκε ο Άγιος Πρόκλος με τα τόξα στη συνέχεια θανατώθηκε και ο Ιλάριος, αφού πρώτα ρωτήθηκε αν είναι και αυτός χριστιανός. Έτσι έλαβαν τον στέφανο του μαρτυρίου.

Απολυτίκιον. Ήχος α'. Της ερήμου πολίτης.
Σταυρού την πανοπλίαν ιερώς ενδυσάμενοι, Ιλάριε και Πρόκλε, υπέρ φύσιν ηθλήσατε, και δόξης ουρανίου κοινωνοί, εδείχθητε ως μέτοχοι Χριστού, δια τούτο χαρισμάτων ταις δωρεαίς, πυρσεύετε τους κράζοντας,

δόξα τω ενισχύσαντι υμάς, δόξα τω στεφανώοαντι, δόξα τω ενεργούντι δι' υμών πάσιν ιάματα.

Η αγία Βερονίκη (εορτή Βερονίκη).

Η αγία Βερονίκη, έζησε και έδρασε για την χριστιανική πίστη στην πόλη Πανεάδα. Αξιώθηκε μάλιστα να συναντήσει τον ίδιο τον Χριστό, ο οποίος την θεράπευσε από την βασανιστική αιμορραγία πού είχε. Για να τιμήσει και να ευχαριστήσει λοιπόν τον Κύριο, έκανε έναν ανδριάντα του Χριστού για να τον τιμούν και προσκυνούν οι πιστοί. Μετά έγινε μέλος της πρώτης Εκκλησίας και απεβίωσε σε βαθιά γεράματα. Την εποχή του αυροκράτορα Θεοδοσίου του Β' του Μικρού συνέβη το εξής γεγονός: Ένας ιερομόναχος, ονόματι Ευτύχης έγινε αιρετικός λέγοντας και υποστηρίζοντας ότι ο Χριστός είχε μία φύση και μία ενέργεια. Εξαιτίας της κακοδοξίας του, καθαιρέθηκε το 448 μ.Χ. από τον πατριάρχη Κωνσταντινουπόλεως Φλαβιανό. Εκείνος παρά την καθαίρεσή του δεν σταμάτησε να διδάσκει την κακοδοξία του εις βάρος της Εκκλησίας, μέχρι τον θάνατο του Θεοδοσίου. Με την ανάληψη όμως των αυτοκρατορικών καθηκόντων από τούς Μαρκιανό και Πουλχερία, συνήλθε με πρωτοβουλία τους η Δ' Οικουμενική Σύνοδος της Χαλκηδόνας το 451 μ.Χ. στην σύνοδο πήραν μέρος 630 Άγιοι πατέρες, οι οποίοι καταδίκασαν τον Ευτύχιο και τούς αιρετικούς του Μονοφυσιτισμού. Επειδή όμως οι αιρετικοί δεν πείστηκαν, τότε και τα δύο μέρη δηλαδή και οι ορθόδοξοι και οι αιρετικοί έγραψαν τα φρονήματά τους σε δύο βιβλία και αφού άνοιξαν την λάρνακα της Αγίας Ευφημίας, τούς τοποθέτησαν σφραγισμένους πάνω στο στήθος της. Ύστερα από μερικές μέρες αφού πρώτα προσευχήθηκαν, άνοιξαν πάλι την λάρνακα και είδαν τον τρόμο των αιρετικών ριγμένο στα πόδια της Αγίας. Αμέσως δοξολόγησαν τον Θεό για το θαύμα. Έτσι γιορτάζουμε σήμερα την μνήμη των αγίων εξακοσίων τριάκοντα θεοφόρων Πατέρων της εν Χαλκηδόνα Αγίας και Οικουμενικής Δ' Συνόδου.