Τρίτη 22 Δεκεμβρίου 2009

Αναστασίας Φαρμακολυτρίας

Η Αγία Αναστασία (Εορτή Αναστασία)

Η Αγία Αναστασία είχε πατέρα τον Πατρίκιο, ο οποίος ήταν Ρωμαίος. Διακρινόταν για το υπέροχο κάλος, την παιδεία και την κοσμιότητά της. Παντρεύτηκε σε νεαρή ηλικία τον Ποπλίωνα, άρχοντα των Ρωμαίων και φανατικό ειδωλολάτρη. Η Αναστασία όμως, κατηχήθηκε στο λόγο του Χριστού και έλαβε το Θείο Βάπτισμα. Επειδή δεν φανέρωσε δημόσια, λόγω του ανδρός της, την χριστιανική της πίστη βοηθούσε κρυφά όσους είχαν ανάγκη από ένα χέρι βοηθείας ή ένα λόγο παρηγοριάς. Ντυνόταν πενιχρά και μετέβαινε στις φυλακές πηγαίνοντας τροφή και χρήματα. Όταν έμαθε ο Ποπλίωνας την δράση της Αγίας, εξοργίστηκε. Αρχικά προσπάθησε να την μεταπείσει με συμβουλές. όμως, η Αναστασία παρέμενε ακλόνητη στην πίστη της ακόμα και όταν την κακοποίησε. Αυτή η επιμονή της, εξόργισε τον Ποπλίωνα και την κατέδωσε στον αυτοκράτορα Διοκλητιανό, ο οποίος διέταξε την φυλάκισή της. Επειδή εξακολουθούσε να υμνολογεί τον Κύριο, ο Διοκλητιανός διέταξε τον βασανισμό της. Τελικά η αγία Αναστασία παρέδωσε το πνεύμα της στην πυρά.

Απολυτίκιο. Ήχος πλ. α. Τον συνάναρχον Λόγον.
Των Μαρτύρων ταις χρείαις διακονήσασα, μαρτυρικώς εμιμήσω τας αριστείας αυτών, δι' αθλήσεως εχθρόν καταπαλαίσασα· όθεν βλυστάνεις δαψιλώς, χάριν άφθονον αεί. Αναστασία Θεόφρον, τοις προσιούσιν εκ πόθου, τη αρωγή της προστασίας σου.

Κοντάκιον. Ήχος β'. Τα άνω ζητών.

Οι εν πειρασμοίς, και θλίψεσιν υπάρχοντες, προς τον σον ναόν, προστρέχοντες λαμβάνουσι, τα σεπτά ιάματα, της εν σοι οικούσης θείας χάριτος, Αναστασία συ γάρ αεί, τω κόσμω πηγάζεις τα ιάματα.

Δευτέρα 7 Δεκεμβρίου 2009

Ο Άγιος Αμβρόσιος επίσκοπος Μεδιολάνων


Ο Αμβρόσιος, διακεκριμένος Ρωμαίος πολίτης, γεννήθηκε περίπου το 340 μ.Χ.

Σπούδασε ρητορική, φιλοσοφία και νομικά. Στα Μεδιόλανα ασχολήθηκε με το επάγγελμα του δικαστή. Φύλασσε με λόγια και έργα την αλήθεια και απέδιδε αντικειμενικά τη δικαιοσύνη , αν και δεν είχε βαπτισθεί ακόμα χριστιανός. Όσον αφορά σ' αυτό όμως, απαντά ο θεόπνευστος λόγος της Αγίας Γραφής:

"Αλλ’ εν παντί έθνει ο φοβούμενος αυτόν και εργαζόμενος δικαιοσύνην δεκτός αυτώ εστί". Δηλαδή, σε κάθε έθνος, όποιος σέβεται το Θεό και πολιτεύεται στη ζωή του με δικαιοσύνη, είναι δεκτός απ' Αυτόν και είναι δυνατόν να αρέσει σ' Αυτόν. Και πράγματι, ο Αμβρόσιος με τη ζωή του άρεσε στο Θεό. Γι' αυτό και τον αξίωσε να βαπτισθεί χριστιανός, να γίνει έπειτα αναγνώστης, και αφού μέσα σε λίγο χρονικό διάστημα πέρασε όλους τους εκκλησιαστικούς βαθμούς, μετά από απόφαση του βασιλιά Ουαλεντιανού του Α’, χειροτονήθηκε επίσκοπος Μεδιολάνων. Σαν επίσκοπος, ο Αμβρόσιος ποίμανε άριστα το ποίμνιό του, αγωνίστηκε κατά των αιρέσεων, αλλά και το βασιλιά Θεοδόσιο δεν επέτρεψε να εισέλθει στο ναό, παρά μόνο όταν μετάνιωσε ειλικρινά για τους φόνους που έκανε στον Ιππόδρομο της Θεσσαλονίκης. Ο Αμβρόσιος πέθανε ειρηνικά το έτος 397 μ.Χ., σε ηλικία 57 χρονών.

Απολυτίκιο. Ήχος δ. Ταχύ προκατάλαβε.
Ως θείος διδάσκαλος, και ιεράρχης σοφός, δογμάτων ακρίβειαν, μυσταγωγείς τους πιστούς, Αμβρόσιε Όσιε λύεις αιρετιζόντων, την αχλύν τοις σοις λόγοις, φαίνεις της ευσεβείας, την θεόσδοτον χάριν, εν η τους σε γεραίροντας, συντηρεί απήμονας.

Κοντάκιον. Ήχος γ’. Θείας πίστεως.

Θείοις δόγμασι περιαστράπτων, απημαύρωσας Αρείου πλάνην, Ιερομύστα και ποιμήν Αμβρόσιε, θαυματουργών δε δυνάμει τού Πνεύματος, πάθη ποικίλα σαφώς εθεράπευσας, Πάτερ Όσιε, Xριστόν τον Θεόν ικέτευε, δωρήσασθαι ημίν το μέγα έλεος.

Τετάρτη 2 Δεκεμβρίου 2009

Ο Προφήτης Αββακούμ


Ο Αββακούμ, που το όνομά του σημαίνει "θερμός εναγκαλισμός", ήταν από τη φυλή του Συμεών και γιος του Σαφάτ.

Ο χρόνος που έδρασε τίθεται μεταξύ 650 και 672 π.Χ.

Στο προφητικό του βιβλίο, που διακρίνεται για την αξιόλογη λογοτεχνική του χάρη, ελέγχει τον ιουδαϊκό λαό, επειδή παρεξέκλινε από την αληθινή θρησκεία στην ειδωλολατρία.

Να τι συγκεκριμένα αναφέρει, σχετικά με το πως πρέπει κανείς να πιστεύει στο Θεό:

"Εάν υποστείληται, ουκ ευδοκεί η ψυχή μου εν αυτώ· ο δε δίκαιος εκ πίστεως μου ζήσεται. Εγώ δε εν τω Κυρίω αγαλλιάσομε, χαρίσομε επί τω Θεώ τω σωτήρι μου".

Που σημαίνει, αν κανείς λιποψυχήσει και αδημονήσει στις διάφορες δοκιμασίες, ας μάθει, λέει ο Κύριος, ότι δεν επαναπαύεται η ψυχή μου σ' αυτόν. Ο δίκαιος που πιστεύει σ' εμένα και τηρεί το Νόμο μου, θα σωθεί και θα ζήσει. Εγώ όμως, λέει ο Προφήτης, θα αγάλλομαι ελπίζοντας στον Κύριο. Θα γεμίσει χαρά η καρδιά μου για το σωτήρα μου Θεό.

Ο προφήτης Αββακούμ πέθανε ειρηνικά και τάφηκε στον τόπο των πατέρων του.

Απολυτίκιο. Ήχος δ. Ταχύ προκατάλαβε.
Ως ορός προέγραψας, την Θεοτόκον Αννήν εξ ης ημίν έλαμψεν, ο των απάντων Θεός, σαρκός ομοιώματι, Όθεν σε ως προφήτην, θεηγόρον τιμώντες, χάριτος ουρανίου, μετασχείν δυσωπούμεν, πρεσβείαις σου θεοδέκτοις, Αββακούμ ένδοξε.

Κοντάκιον. Ήχος δ’. Ταχύ προκατάλαβε.

Ως ίππους εώρακας τους ιερούς Μαθητάς, θαλάσσας ταράσσοντας, της αγνωσίας σαφώς, και πλάνην βυθίζοντας, δόγμασιν ευσεβείας, Αββακούμ θεηγόρε, όθεν σε ως Προφήτην, αληθή ευφημούμεν, αιτούμενοι του πρεσβεύειν ελεηθήναι ημάς.

Τρίτη 1 Δεκεμβρίου 2009

Ο Προφήτης Ναούμ


Είναι ένας από τους δώδεκα μικρούς λεγόμενους προφήτες.

Έζησε τον 7ο αιώνα προ Χριστού και ήταν από τη φυλή του Συμεών. Πατρίδα είχε την Ελκεσέμ, γι' αυτό ονομάστηκε και Ναούμ ο Ελκεσαίος.

Το βιβλίο της προφητείας του αποτελείται από τρία μικρά κεφάλαια και αφορά την τύχη της πόλης Νινευή.

Στο Α' κεφάλαιο, υμνεί το Θεό.

Στο Β' κεφάλαιο, προαναγγέλλει τον όλεθρο της Νινευή με τα άρματα της, τους Ιππείς και τους θησαυρούς της.

Στο Γ' κεφάλαιο, χαρακτηρίζει τη Νινευή σαν πόλη των αιμάτων, του ψεύδους, της μεγάλης αδικίας και πορνείας.

Ας δούμε, όμως, τι λέει για τους αμαρτωλούς ανθρώπους τέτοιας πόλης, και τι γι' αυτούς που είναι κοντά στον Κύριο:

"Χρηστός Κύριος τοις υπομένουσιν αυτόν εν ήμερα θλίψεως και γινώσκων τους ευλαβουμένους αυτόν και εν κατακλυσμοί πορείας συντέλειαν ποιήσεται τους επεγειρομένους, και τους εχθρούς αυτού διώξεται σκότος". Ναούμ, Α' 7 -8..

Δηλαδή ο Κύριος είναι ευεργετικός για εκείνους που μένουν κοντά Του στις ημέρες των θλίψεων τους.

Γνωρίζει ο Κύριος και περιβάλλει με συμπάθεια εκείνους που Τον σέβονται.

Εναντίον όμως των αμαρτωλών, που αλαζονικά με κάθε είδους αμαρτία εγείρονται εναντίον Του, θα ορμήσει σαν κατακλυσμός για να τους εξαφανίσει τελείως. Θα καταδιώξει τους εχθρούς Του και θα τους κυριεύσει το σκοτάδι του θανάτου.

Ο πρ. Ναούμ πέθανε ειρηνικά και τάφηκε στον τόπο των πατέρων του.


Απολυτίκιο. Ήχος γ. Θείας πίστεως.
Νόμω έλαμψας, προαναγγέλλων, τας της χάριτος, Ναούμ Προφήτα, ομωνύμως παρακλήσεις εν Πνεύματι· δι' ων ο Λόγος ουσίαν την βρότειον, επιφανείς τοις ανθρώποις κατηύφρανεν όθεν πρέσβευε, Τριάδι τη πανοικτίρμονι, δωρήσασθαι ημίν το μέγα έλεος.